Spontane dynamieken in onze integrale bosreservaten: leren we nieuwe dingen?

Integrale bosreservaten bestaan al zeer lang. De eerste reservaten werden reeds in de eerste helft van de 19^de eeuw opgericht. Vaak waren het vooral ethische en esthetische motieven die daarbij meespeelden : de laatste stukken Midden-Europees oerbos werden in die periode (met de opkomst van de industriële revolutie) in sneltempo gekapt en vaak omgezet in naaldhoutmonoculturen. Enkele grotere boseigenaren of hun beheerders die nog oerbosrelicten in hun domein hadden beslisten om deze bewust niet te kappen maar te bewaren voor het nageslacht. De romantiek, als belangrijke cultuurstroming vierde toen ook hoogtij. De schoonheid van de oernatuur en ‘terug naar de natuur’ waren daarbij belangrijke thema’s, die zeker ook hebben bijgedragen tot de appreciatie voor deze ongerepte bosrelicten (zie ook het artikel van Bart Muys in dit nummer).

Gelieve als volgt te citeren:

Kris Vandekerkhove (2006). Spontane dynamieken in onze integrale bosreservaten: leren we nieuwe dingen?. Bosrevue 15b,  p9-12.

ISSN 2565-6953 – Bosrevue 15b