Bosrevue
In de literatuur is zeer weinig te vinden over fungi en Esdoorn. Gericht onderzoek naar de zwammendiversiteit op deze boom is ons niet bekend. In wat wel bestaat wordt meestal geen onderscheid gemaakt tussen de verschillende soorten esdoorns. Gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) wordt als substraat wel opvallend meer vermeld dan Veldesdoorn (A. campestre). Aan Esdoorn gebonden fungi betreffen hoofdzakelijk saprofyten en enkele parasieten. Omdat esdoorns geen ectomycorrhiza vormen, ontbreken de vaak opvallende ectomycorrhizavormende paddestoelen zoals bijvoorbeeld russula’s, boleten, melkzwammen en amanieten. Deze paddestoelen ontbreken ook bij Es en Iep, al vormen deze wel endomycorrhiza. Het ontbreken van ectomycorrhiza is in elk geval geen argument in de discussie rond het inheems karakter van een boomsoort (zie artikel Ted Green in dit nummer).
Mycorrhiza (letterlijk uit het Grieks vertaald “schimmelwortel” is de symbiose tussen (hogere) planten en zwammen. Bij de ectomycorrhiza “breit” een paddestoel een “kousje” van schimmeldraden (hyfen) rond de kleinere worteltjes van een boom of struik. Via deze schimmeldradenmantel tapt de padedstoel suikers uit de plantenwortel. De paddestoel neemt op zijn beurt de voedselzoekende taak van de plantenwortel grotendeels over (opname van mineralen, vooral fosfor, en water). Bij de endomycorrhiza wordt geen schimmelmantel gevormd rond de wortel, en dringt de zwam binnen tot in de wortelcellen.
Gelieve als volgt te citeren:
Ruben Walleyn. (2005). Gewone esdoorn en zwammendiversiteit. Bosrevue 11a, p6.
ISSN 2565-6953 – Bosrevue 11a
